Antarctica Reisverslag: De ruige schoonheid van Zuid-Shetland

Veldrapport deel 2: Half Moon Island • Deception Island • Elephant Island

Auteur: Tijdschrift.Reizen
Vrijgelaten: Laatste update 6,2K Leser

Bezoek aan de Zuidelijke Shetlandeilanden


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

1. South Shetland Islands: een eigenaardig landschap

grond in zicht! Na twee en een halve dag op volle zee kunnen we in ieder geval een glimp opvangen van wat deze zin betekent voor oude zeehonden. De Beagle Channel en de Drake Passage wij hebben achtergelaten. Voor ons ligt South Shetland, een sub-Antarctische archipel. De Zuid-Shetlandeilanden maken politiek gezien deel uit van Antarctica en vallen daarom onder het Antarctisch Verdrag. Net als het zevende continent zijn de Zuidelijke Shetlandeilanden momenteel eigendom van niemand anders dan hun dierlijke bewoners. We zijn dus gearriveerd.

Veel passagiers liggen ingepakt op het dek van de Zeegeest, anderen genieten van het uitzicht met een windjack en een warme kop thee op het balkon, een paar mensen klampen zich van binnen vast aan de ruit en de rest zit in de lobby met het raam. Hoe dan ook: iedereen staart naar buiten, want daar trekt het eenzame, ruige landschap van de South Shetland Islands aan ons voorbij.

Onwerkelijk en prachtig op hun eigen, unieke manier. En dat is precies waarom we hier zijn: om ons te verwonderen over deze unieke individualiteit. Geen aangename kleuren, geen ansichtkaartmotieven met turquoise blauw, palmbomen en witte zandstranden. Nee. In plaats daarvan drijven er in het eindeloze grijsblauw van de Zuidelijke Oceaan donkere kliffen, met sneeuw bedekte bergtoppen, metershoge sneeuwduinen en grillige ijsranden van oude gletsjers. Land en lucht smelten samen, omarmen elkaar, verenigen zich toon op toon – om uiteindelijk op te lossen in een delicaat witgrijs.

We betuigen ons respect aan het sub-Antarctische gebied en absorberen letterlijk de aanblik van de eerste koude eilanden. Wij zijn inderdaad hier. incarneren. Naast de poortwachters van Antarctica. Onze vingers worden langzaam stijf, de wind doet onze haren in de war raken en toch wordt onze glimlach groter. Het schip heeft koers gezet naar Halfmoon Island. Tijdens de briefing van onze expeditieleider kwamen we erachter dat dit Zuid-Shetland-eiland vooral bekend staat om zijn kolonie kinbandpinguïns. Als de eerste pinguïns naast de scheepsromp door de golven springen, is het duidelijk: we zijn al heel dichtbij.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

2. Zuid-Shetlandeiland Halve maan eiland: Uitgebreide familie van kinbandpinguïns en co.

Iedereen aan dek! Jassen, rubberen laarzen en reddingsvest. Daar gaan we. Het expeditieteam Zeegeest heeft een goede plek gevonden voor onze eerste landing en is de resterende Zodiacs al aan het lanceren. Met deze kleine opblaasbootjes voor extreme omstandigheden zullen we de komende dagen nog veel prachtige plekken aandoen. Een blik op de golven, de greep van een zeeman, een moedige stap en we zitten in de rubberboot en snellen richting onze eerste landing op Halfmoon Island.

Een wankel ontvangstcomité

We hebben nog maar net voet gezet op Halfmoon Island, als de eerste kleine waggelende dieren naar ons toe komen – vier kinbandpinguïns vormen de ontvangstcommissie. Witte buiken, zwarte rug en een ongelooflijk schattig gezicht: wit met een zwarte kuif, zwarte snavel en een dunne lijn over de wangen. Het kwartet streelde ontspannen tussen glinsterende blauwe blokken ijs en waggelde toen hop, hop, hop over het donkere kiezelstrand.

Pas na een uitgebreide fotosessie kunnen we ons losmaken van de schattige pinguïns. Ik zou er graag uren naar willen kijken, maar we moeten nog wat wandelen. Het beste moet nog komen, want we zijn tenslotte hier om de broedkolonie kinbandpinguïns op Halfmoon Island te bereiken. De ontvangst was perfect en de vier pinguïns vergezelden ons vriendelijk langs het strand.

Vergane overblijfselen uit het tijdperk van de walvisjacht

Onderweg steken we een klein vervallen houten bootje over. Het is het bewijs dat mensen op deze afgelegen plek helaas al overexploitatie hebben gepleegd. Voor geïnteresseerden onthult een lid van het expeditieteam het duistere geheim: het onopvallende scheepswrak was een oude walvisboot.

Verken Halfmoon Island te voet

Een paar meter verder de heuvel op, spotten we een White-faced Buckbill, een typische vogel uit de Antarctische regio. In de verte kunnen we de kolonie kinbandpinguïns op Halfmoon Island al zien. De eerste passagiers zijn al op hun bestemming aangekomen, maar er valt onderweg nog veel te veel te ontdekken om snel verder te kunnen. Langzaam volgen we de route van rode vlaggen die het team voor ons heeft uitgestippeld. Dit betekent dat iedereen Halfmoon Island in zijn eigen tempo kan verkennen. Een zeer prettig systeem.

De natuur van Halfmoon Island

Verschillende dikke pelsrobben ravotten in de baai, een enkele vrouwelijke zeeolifant ligt ertussen, kinbandpinguïns zitten op kleine sneeuwvelden en gletsjers en bergen torenen op de achtergrond. Op een ander stuk kust waggelen een paar van ons plotseling ezelspinguïns Ze zijn ongeveer even groot als kinbandpinguïns, maar hebben een zwarte kop met een grote witte vlek boven het oog en een opvallende oranje snavel. Er is zoveel te zien!

Uiteindelijk bereiken we de kolonie kinbandpinguïns op Halfmoon Island. In kleine groepen (die ons op onze eerste dag heel erg groot lijken omdat we ze vergelijken met... Zuid-Georgië weet het nog niet) de dieren staan ​​dicht bij elkaar. Ze zitten midden in de rui en geven een grappig beeld.

Kinbandpinguïns en hun rui

Sommige pinguïns zien er extreem dik uit: donzig, donzig en zo zacht dat je ze gewoon wilt knuffelen. Sommige zijn volledig rafelig en zien eruit als een oud patchworktapijt, terwijl andere al elegant glad zijn gemaakt en opnieuw zijn veren in helder wit. De vloer is bedekt met zacht dons en al met al doen de kleine pinguïns denken aan veel zwart-witte donzen kussens na een lang kussengevecht.

Hier eindigt onze route voor vandaag. Twee gekruiste vlaggen maakten daar een einde aan. Tot hier en niet verder. Tijdens de rui hebben de pinguïns rust nodig. Ze kunnen pas weer eten als hun verenkleed compleet is verwisseld. Pinguïns ruien al hun veren in één keer, wat catastrofale rui wordt genoemd, legt een vogelaar van het expeditieteam ons ter plekke uit. In hun huidige staat zijn ze niet waterdicht en kunnen ze dus onmogelijk jagen in de ijskoude golven van de Zuidelijke Oceaan. Het is tijd om te vasten. Om energie te besparen, bewegen de dieren weinig. Daarom is het belangrijk om ze niet te stressen en een respectvolle afstand te bewaren. Dus gaan we zitten, blijven stil en genieten van het uitzicht over de kolonie kinbandpinguïns op Halfmoon Island.

De geur van Antarctica

Langzaam komen we tot rust, leggen de camera's aan de kant en nemen dit bijzondere moment in ons op. De bergen torenen op de achtergrond en voor ons liggen schattige bolletjes veren te dommelen. We zijn gearriveerd. Ik haal diep adem en neem voor het eerst bewust de eigenaardige geur van de pinguïns waar. Ze hebben hun eigen, kruidige geur. Ik laat mijn ogen vrolijk ronddwalen. Ik denk dat ze naar ruimte ruiken. Dit is de geur van Antarctica die ik wil onthouden.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

3. Zuid-Shetlandeiland Misleiding eiland: De eerste ijsberg & Een vulkaankrater vol water

Ik open mijn ogen 's morgens vroeg en natuurlijk is mijn eerste blik op het raam. Daar trekt al een prachtig berglandschap voorbij. Dus stap uit bed en in het expeditiejack! We kunnen weer thuis slapen. De laatste vermoeidheid verdwijnt snel in de Antarctische wind. Ik adem kristalheldere ochtendlucht in en terwijl de ochtendzon de toppen beklimt, glijden we langs een prachtige gletsjerrug die tot aan de zee reikt.

Uiteindelijk begint de omtrek van Deception Island vorm te krijgen. Ons doel voor vandaag. Bedrog betekent bedrog. Een passende naam voor een eiland dat eigenlijk een actieve vulkaan is. Niemand zou verwachten het schip naar hun midden te kunnen brengen. Door instortingen en daaropvolgende erosie van de kraterrand werd de gedeeltelijk geleegde magmakamer overspoeld met zeewater. Eenmaal ontdekt, gebruikt de mens deze beschermende natuurlijke haven sindsdien voor zichzelf.

Onze eerste ijsberg op een Antarctische cruise

Plots trekt een structuur in de verte mijn aandacht. ijsberg vooruit!

Inderdaad, onze eerste ijsberg. Een enorme mooie kolos. Hoekig, ruw en ongepolijst. Een echte drijvende berg van sneeuw en ijs. Terwijl ik nog steeds op zoek ben naar de perfecte beelduitsnede, sta ik er weer versteld van hoeveel tinten wit de natuur heeft bedacht.

Hard wit met een vleugje grijsblauw, de ijsberg drijft voor Deception Island. Maar de smalle kuststrook van South Shetland Island wordt pas op het tweede gezicht zichtbaar. Stralend en sneeuwwit in de ware zin van het woord, het schijnt delicaat van achter de ijsberg. Om dan pas weerspiegeld te lijken in de lucht, waar de wolken in witgrijze en melkwitte paden doorheen lopen, terwijl kristalwitte schuimtoppen de Ozan bekronen. Ik weet het zeker: nergens anders ter wereld zal wit voor mij zo kleurrijk lijken als op Antarctica.

Het betreden van de caldera van Deception Island

Ten slotte nadert het schip een nauwe opening in het rotsmassief van het eiland en onze kapitein stuurt er rechtstreeks naar toe. Deception Island wordt aangekondigd via de luidspreker en al snel staan ​​alle passagiers bij de reling om de Zeegeest naar de natuurlijke haven van Deception Island. De smalle ingang van de ondergelopen caldera wordt ook wel Neptunusbalg genoemd omdat er vaak harde wind door de vernauwing fluit.

Rechts rijst een donkere klif op, links een oprijzende bergketen met kleurrijke rotsformaties. Als je goed kijkt, zie je veel kleine stippen op het bijna-oceanische plateau. En de stippen zijn pinguïns. De erosie kloof die we rijden is versierd met gewassen keien en een vrijstaande rots naald. Ademloos verbijsterd draaien we afwisselend naar rechts en links, dan zijn we er doorheen.

Rondom ons rijzen beschermende bergen op en het water wordt kalm. Wat wij als bergen waarnemen, is de kraterrand. We drijven in het midden van een lagune met zeewater van een overstroomde vulkaankrater, in het centrum van een nog actieve vulkaan onder ons. Het idee is bizar. Maar niets om ons heen wijst op dit spectaculaire feit en wij voelen ons volkomen veilig. Is deze beveiliging misleidend? Tijdens de wetenschappelijke avondlezing hoorden we dat de bodem van de caldera momenteel elk jaar ongeveer dertig centimeter stijgt.

Er is iets in beweging. Het is waarschijnlijk maar goed dat we dat nog niet precies weten. Vol verwachting staan ​​we aan de reling en kijken ontspannen en opgewonden uit naar de dag op Deception Island.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

a) Eerste landing op Zuid-Shetlandeiland Misleiding eiland

Wandelen in het midden van nergens (Telephone Bay)

Wandelen is tegenwoordig populair in Telephone Bay: in de middle of nowhere in het vulkanische landschap van Deception Island. Rode vlaggen markeren de weg zodat iedere passagier Zeegeest kan in zijn eigen tempo lopen. We besluiten om de gemarkeerde lus gewoon in de tegenovergestelde richting te lopen. Slechts een handjevol mensen volgt dit voorbeeld en beklimt de steile berg waar alle anderen later naar beneden zullen lopen. Het is de moeite waard om tegen de stroom in te zwemmen: we worden niet alleen beloond met fantastische uitzichten, maar vooral met een heerlijk gevoel van eenzaamheid.

Vanaf hier kun je de hele lagune zien. Ons expeditieschip drijft in het centrum en ziet er ineens klein uit vergeleken met de afmetingen van deze gigantische krater. Vanuit vogelperspectief zien we de kratervorm van Deception Island veel beter en beginnen we een idee te krijgen van wat ons expeditieteam eerder heeft uitgelegd.

Na een meditatieve pauze gaan we verder: een stukje verderop. Steeds weer blijven we staan ​​en genieten van het uitzicht. Pas vanaf deze hoogte is de prachtige turquoise glinsterende uitloper van de kraterlagune goed te zien, evenals een tweede, veel kleiner meer dat geel glinstert naar ons toe.

Er valt nog een beetje sneeuw, dus we krijgen nog niet echt dat Antarctische gevoel. Dit is waarschijnlijk het nadeel van onze reistijd in maart, het einde van de zomer op het zuidelijk halfrond. Ons voordeel: We zien veel meer van het vulkanische landschap van Deception Island, dat anders onder een egale laag sneeuw verdwijnt.

Als we het hoogste punt hebben bereikt, komen de eerste wandelaars ons tegemoet. Ingebed in de uitgestrektheid van Deception Island, lijken ze klein en onopvallend, ondanks de felrode expeditiejassen. Vanaf zacht oplopende heuvels kijken we naar beneden in een verweerd en diep ingesprongen vulkanisch landschap.

We nemen de tijd, genieten van het uitzicht en maken mooie foto’s. Desondanks voltooiden wij de rondwandeling sneller dan de meesten. Als trekkingliefhebbers zijn we gewend aan rotsachtig terrein en raken we er nog maar net aan gewend. Omdat we de beweging tijdens de dagen op zee toch al misten, besloten we de route gewoon nog een keer te lopen.

En dus genieten we twee keer van de hoogtepunten van Telefon Bay: vulkanische bodems, bergachtige uitgestrektheid, geweldige uitzichten, kleine mensen, sprankelende lagunes en diep uitgehouwen valleien.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

Een barbecue in de vulkaankrater met uitzicht

Dan is het tijd voor de lunch: vandaag met een heerlijke barbecue op het dek van de Zeegeest, midden in de overstroomde caldera van Deception Island. Met het eilandgebergte op de achtergrond en de frisse zeelucht in uw neus smaakt de lunch twee keer zo lekker. Goed versterkt is iedereen klaar voor de volgende landing.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

b) Tweede landing op South Shetland Island Misleiding eiland

Bezoek aan een oud walvisstation (Whaler's Bay)

Whalers Bay op Deception Island is een eersteklas verloren plek. Toch wordt ze verwelkomd door de gasten Zeegeest heel anders ervaren. De uitspraken variëren van ‘Fantastische fotomomenten’ tot ‘Dit moet je een keer gezien hebben’ tot ‘Wat moet ik hier doen?’ We hebben het over de roestige overblijfselen van het voormalige walvisstation en de vervallen gebouwen uit de bewogen geschiedenis van dit South Shetland-eiland. Maar uiteindelijk zijn we het er allemaal over eens: dankzij Moeder Natuur was de reis ook voor natuurliefhebbers een groot succes.

In de eerste helft van de 20e eeuw stond Deception Island in het teken van de zeehondenjacht, walvisvaart en de verwerking van walvissen in de zuidelijkste blubberfabriek ter wereld: een triest verleden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vernietigden de Britten alle faciliteiten, uit angst dat ze in Duitse handen zouden vallen. We staan ​​hulpeloos tegenover de ruïnes van de tijd, starend naar de enorme roestbruine tanks, met griezelige beelden in ons hoofd.

Fotoshoot met Antarctische pelsrobben

Dan doen we het enige logische: we storten ons in een fotoshoot met suikerzoete Antarctische pelsrobben.

Ook bekend als pelsrobben, werden de prachtige dieren bijna uitgeroeid tijdens de donkere jaren van Deception Island. Maar gelukkig zijn ze teruggekeerd, hebben ze zich met succes vermenigvuldigd en hebben ze nu hun leefgebied teruggewonnen. Ze lijken te weten dat ze niets meer te vrezen hebben van mensen en blijven volkomen kalm ondanks onze aanwezigheid. Ook wij ontspannen en genieten van het prachtige uitzicht en het gezelschap van de grappige zeehonden.

Ze zijn overal: op het strand, in het mos en zelfs tussen de tanks. Mannetjes en vrouwtjes, volwassenen en jongen. Wat geweldig dat dit vandaag weer hun eiland is. Een lid van het expeditieteam wijst ons opnieuw op het mos. We bevinden ons tenslotte op Antarctica en mossen vormen een weelderige vegetatie in dit gebied die de nodige aandacht verdient.


Bezoek aan de verloren plaats van de Zuid-Shetlandeilanden

Tenslotte dwalen we langs het strand en verkennen de vervallen gebouwen. Een beetje geschiedenis kan geen kwaad. Op onze reis door het verleden cirkelen we rond roestige tanks, kijken door scheve ramen, vinden oude graven en de begraven resten van een tractor in het zand. Je mag de ruïnes niet betreden omdat er acuut instortingsgevaar bestaat.

Ik vind de tractor het mooist. Het is indrukwekkend hoeveel grondmassa er tijdens de vulkaanuitbarsting verplaatst moet zijn, waardoor het voertuig zo diep kon zinken. Maar een jager naast hout en roestige spijkers zet me aan het denken. Het zou zinvol zijn om hier op te ruimen. Jammer alleen dat dit nu juist verboden is.

Het huis van het walvisstation werd door de Britten omgebouwd tot een onderzoeksstation, zegt het expeditieteam momenteel. Ook de vliegtuighangar dateert uit deze tijd. Nee, het vliegtuig is er niet meer. Het is nu verwijderd. Groot-Brittannië, Argentinië en Chili hadden hier stations en claimden het eiland. Twee vulkaanuitbarstingen maakten een einde aan het geschil en het eiland werd geëvacueerd. De begraafplaats werd destijds ook begraven. ‘En vandaag de dag?’ Vandaag valt Deception Island onder het Antarctisch Verdrag. De politieke claims van de staten sluimeren en de overblijfselen van het walvisstation worden beschermd als erfgoedsite.


Dierenbewoners van Deception Island

Genoeg geschiedenis voor vandaag. We worden weer aangetrokken door de dierlijke bewoners van het eiland. Tot onze grote vreugde ontdekken we twee ezelspinguïns. Ze poseren geduldig voor ons en waggelen enthousiast heen en weer tussen de pelsrobben. Eigenlijk is Deception Island ook bekend om de kinbandpinguïns, maar deze leven in een ander deel van het eiland en vandaag de dag wil niemand zich op Whalers Bay vertonen.

Een wonderbaarlijke transformatie

Dan verandert het weer plotseling en verandert de natuur onze excursie in iets heel bijzonders:

Eerst trekt de mist op en verandert de stemming plotseling. Op de een of andere manier lijken de bergen groter dan voorheen. Kleine hutten, vulkanisch land, een machtige rotsachtige helling en allesverslindende misttorens erboven. Het landschap wordt mystiek, de natuur is aanwezig en het diepe grijs intensiveert de schaduwen van de rots tot felle kleuren.

Dan begint het te regenen. Plotseling, als een geheime opdracht. Fijne ijzel pelt op het zwarte strand. Het donkere zand lijkt een beetje donkerder, een beetje rotsachtiger en meer contrasterend te worden. In de verte daarentegen vervagen de contouren, zakken de wolken en vervaagt de wereld.

Uiteindelijk stolt de regen in sneeuw. En voor onze ogen verandert de kust van Deception Island in een nieuw sprookjesland. De schilder van de lucht trekt fijntjes de lijnen van de bergen. Elke contour. Zoals een potloodtekening. En als zijn kunstwerk af is, stopt de sneeuwval meteen.

We zijn gefascineerd door hoe de wereld om ons heen verandert. Als een perfecte theaterproductie, alleen live. In slechts een paar minuten zijn alle bergen en heuvels aan de kust in een nieuwe witte jurk gedrapeerd. Het ziet er prachtig uit. Ook hier, op een verloren plek als deze, heeft de natuur voor ons een meesterwerk gecreëerd.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

4. Zuid-Shetlandeiland Olifanteneiland

Een ijskoude ontvangst

Het derde South Shetland-eiland dat we bezochten tijdens onze Antarctische expeditie met de Zeegeest is Elephant Island en een prachtige ijsberg en een prachtige gletsjer wachten op ons als ontvangstcomité. De ijsmassa's vloeien rechtstreeks de zee in en hun reflectie creëert een delicate blauwe glans die scherp afsteekt tegen de donkere rotswanden. Hoe dichterbij we komen, hoe indrukwekkender het is. We verkennen het ruige oppervlak met een verrekijker en een telelens. Hij is adembenemend mooi.

Het strand van Shackletons mannen

Vervolgens bereiken we het beroemde Point Wild of Elephant Island. De plaats is vernoemd naar Frank Wild, de naaste vertrouweling van Ernest Shackleton. Tijdens de avontuurlijke Endurance-expeditie van Ernest Shackleton naar Antarctica kwam zijn schip vast te zitten in het ijs en werd uiteindelijk vernietigd. Het gevecht van de mannen om te overleven en de gedurfde reddingsmissie zijn legendarisch. Frank Wild voerde het bevel over de achtergebleven bemanning.

Inmiddels hebben we veel geleerd over deze Antarctische expeditie door lezingen aan boord en kijken we dus met een deskundige blik naar Elephant Island. Het stuk strand op dit Zuid-Shetland-eiland ziet er klein uit. Hier leefden 28 mannen onder drie omgekeerde roeiboten, die maandenlang op redding wachtten. Het is gek dat iedereen het daadwerkelijk heeft overleefd. Tegenwoordig staat bij Point Wild het monument voor Luis Prado: een buste van de Chileense kapitein met wiens hulp Ernest Shackleton eindelijk zijn mannen kon redden. We kijken door onze telelens en observeren de kinbandpinguïns die rond de buste zitten en van Point Wild hun thuis hebben gemaakt.

Helaas geen Zodiac-rit voor Elephant Island

Eigenlijk stond er een Zodiac-tocht gepland voor Elephant Island, maar die is helaas te golvend om over te stappen op de kleine rubberboten. Het waait niet erg, maar toch spatten de golven regelmatig over de jachthaven op het laagste dek. De golven die ons bereiken vanaf de volle zee zijn te sterk. In ieder geval voor mensen die niet goed te voet zijn of niet zeewaardig zijn, zou binnenkomst gevaarlijk zijn. Onze expeditieleider besluit dat de kans op blessures te groot is en het risico te groot om maar een paar meter dichter bij het eiland te komen. De deining is het probleem, legt hij verontschuldigend uit en kijkt teleurgestelde gezichten aan. Dan haalt hij snel een aas uit zijn mouw: nu is het walvissen spotten.

Is er een beter alternatief dan walvissen?

Meteen fleuren onze gezichten weer op. Al op weg naar Elephant Island konden we in de verte een paar vinnen zien toen de kapitein koers had gezet naar het eiland. Nu is het terug met het plan om precies deze groep te zoeken en deze keer om het van dichtbij te observeren. Til het anker op: walvissen vooruit!

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

5. Walvissen spotten in de Zuidelijke Oceaan

Walvissen waargenomen voor de kust van South Shetland

Blaas, rug, vin. Opeens zitten we er middenin. Overal spatten waterfonteinen naar boven. Rechts een klap, dan links, een derde verder naar achteren. Slechts een paar seconden per keer duiken de ruggen van de walvissen door het oppervlak, waardoor we een glimp kunnen opvangen van een klein stukje van de majestueuze dieren. We zijn buiten adem omdat het er zoveel zijn.

De meeste zijn gewone vinvissen, maar er zijn ook enkele bultruggen. Enthousiaste kreten begeleiden het spektakel. Daar – nee daar – en hier. Gewone vinvissen, de op een na grootste walvissoort ter wereld en we hebben het geluk een hele groep tegen te komen. gekte. Later wordt de waarneming van een veertigtal dieren in het logboek bijgeschreven. veertig. Zelfs tijdens het diner hebben alle passagiers een grote grijns op hun gezicht.

Terug naar het overzicht van het ervaringsverslag


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

Enthousiast hoe het verder moet?

Beleef onze ontmoeting met Antarctica in deel 3


Toeristen kunnen Zuid-Shetland ook ontdekken op een expeditieschip, bijvoorbeeld op de Zeegeest.
Verken het eenzame koninkrijk van de kou met de AGE™ Antarctische reisgids.


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

Geniet van de AGE™ Picture Gallery: de ruige schoonheid van South Shetland

(Voor een ontspannen diavoorstelling in volledig formaat, klik gewoon op een van de foto's)


Antarctische reisgidsAntarctica reisZuid-Shetland & Antarctisch Schiereiland & Zuid-GeorgiëExpeditieschip Sea Spirit • Veldrapport 1/2/3/4

Deze redactionele bijdrage kreeg externe ondersteuning
Openbaarmaking: AGE™ kreeg als onderdeel van het rapport scherp geprijsde of gratis diensten van Poseidon Expeditions. De inhoud van de bijdrage blijft onaangetast. De perscode is van toepassing.
Copyrights en copyright
Teksten en foto's zijn auteursrechtelijk beschermd. Het copyright voor dit artikel in woord en beeld ligt volledig bij AGE™. Alle rechten zijn voorbehouden. Content voor print/online media kan op aanvraag gelicentieerd worden.
Haftungsausschluss
De ervaringen die in het veldrapport worden gepresenteerd, zijn uitsluitend gebaseerd op ware gebeurtenissen. Omdat de natuur echter niet te plannen is, kan een soortgelijke ervaring bij een volgende reis niet worden gegarandeerd. Ook niet als je met dezelfde aanbieder reist (Poseidon Expeditions). Als onze ervaring niet overeenkomt met uw persoonlijke ervaring, aanvaarden wij geen aansprakelijkheid. De inhoud van het artikel is zorgvuldig onderzocht en gebaseerd op persoonlijke ervaring. Indien informatie echter misleidend of onjuist is, aanvaarden wij geen aansprakelijkheid. Bovendien kunnen omstandigheden veranderen. AGE™ garandeert geen actualiteit of volledigheid.
Bronvermelding voor tekstonderzoek
Informatie ter plaatse en persoonlijke ervaringen bij a Expeditiecruise op de Sea Spirit van Ushuaia via de Zuidelijke Shetlandeilanden, het Antarctisch Schiereiland, Zuid-Georgië en de Falklands naar Buenos Aires in maart 2022. AGE™ verbleef in een hut met balkon op het sportdek.
Poseidon Expeditions (1999-2022), Startpagina van Poseidon Expeditions. Reis naar Antarctica [online] Ontvangen 04.05.2022-XNUMX-XNUMX, van URL: https://poseidonexpeditions.de/antarktis/

Meer AGE™-rapporten

Deze website maakt gebruik van cookies: U kunt deze cookies natuurlijk op elk moment verwijderen en de functie deactiveren. Wij gebruiken cookies om u de inhoud van de homepage zo goed mogelijk te kunnen presenteren en om functies voor sociale media te kunnen aanbieden en om de toegang tot onze website te kunnen analyseren. In principe kan informatie over uw gebruik van onze website worden doorgegeven aan onze partners voor sociale media en analyse. Onze partners kunnen deze informatie combineren met andere gegevens die u aan hen ter beschikking heeft gesteld of die zij hebben verzameld als onderdeel van uw gebruik van de diensten. overeenkomen Meer informatie