Εισαγωγικές πληροφορίες για τον πιγκουίνο των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus)
Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος είναι ενδημικό στα νησιά Γκαλαπάγκος και ζήσε με αυτό στο βόρειο ημισφαίριο και βασικά στις τροπικές περιοχές. Αυτό τους κάνει απολύτως μοναδικούς εκπροσώπους των πιγκουίνων. Άλλωστε είναι οι δεύτεροι μικρότεροι και σπανιότεροι πιγκουίνοι στον κόσμο.
Λόγω του ασυνήθιστου σπιτιού τους, οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος έχουν πολύ ιδιαίτερες προσαρμογές στο περιβάλλον τους: Είναι Master της θερμορύθμισης και αναπαράγονται σε σπηλιές λάβας.
Δυστυχώς, η επιβίωσή τους είναι απειλείται σοβαρά και εξαρτάται πολύ από την αφθονία των ψαριών, τα οποία καταρρέουν επανειλημμένα, ιδιαίτερα λόγω των γεγονότων του Ελ Νίνιο, και επομένως αποδεκατίζουν σοβαρά τον πληθυσμό των πιγκουίνων των Γκαλαπάγκος.
Κοντινό πλάνο του πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος, Φερναντίνα, Ισημερινός, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO – Προφίλ πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος
Τι το ιδιαίτερο έχουν οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος;
Ρεκόρ ζώων των πιγκουίνων των Γκαλαπάγκος
Οι βορειότεροι πιγκουίνοι στον κόσμο!
Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος ζουν στο βόρειο ημισφαίριο, με τη βορειότερη αποικία να ζει ακόμη και βόρεια του ισημερινού. Όταν ψάχνουν για τροφή, οι πιγκουίνοι του Γκαλαπάγκος διασχίζουν τακτικά τον ισημερινό και είναι το μόνο είδος πιγκουίνου στον κόσμο που αναπαράγεται ακόμη και περιστασιακά βόρεια του ισημερινού – ένα απολύτως μοναδικό φαινόμενο στο βασίλειο των πιγκουίνων και απόδειξη της απίστευτης προσαρμοστικότητάς τους.
Ο δεύτερος μικρότερος πιγκουίνος στον κόσμο!
Με μέγεθος μόνο περίπου 50 εκατοστά και βάρος περίπου 2 κιλά, οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος είναι οι δεύτεροι μικρότεροι πιγκουίνοι στον κόσμο. Μόνο ο μικρός πιγκουίνος (Eudyptula minor) είναι μικρότερος, έχει μέγεθος 30 έως 40 εκατοστά και ζυγίζει περίπου 1,5 κιλό. Για σύγκριση: Ο μεγαλύτερος πιγκουίνος στον κόσμο είναι ο αυτοκρατορικός πιγκουίνος, ο οποίος έχει ύψος πάνω από ένα μέτρο και ζυγίζει περισσότερα από 40 κιλά.
Οι πιο σπάνιοι πιγκουίνοι στον κόσμο!
Είναι ενδημικά των Γκαλαπάγκος και απειλούνται με εξαφάνιση. Με μόνο περίπου 1200 έως 2000 άτομα να έχουν απομείνει, ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος κατέχει δυστυχώς το θλιβερό ρεκόρ ως το πιο σπάνιο είδος πιγκουίνου. Επειδή εξαρτώνται τόσο πολύ από τα δροσερά ωκεάνια ρεύματα, ο αριθμός τους ποικίλλει επίσης δραματικά λόγω των γεγονότων Ελ Νίνιο, που φέρνουν ζεστό νερό και μειώνουν μαζικά τις πηγές τροφής τους.
Οι πιγκουίνοι του Γκαλαπάγκος έχουν αναπτύξει αξιοσημείωτες στρατηγικές ψύξης: λαχανιάζουν σαν τα σκυλιά, κρατούν τα πτερύγια τους μακριά από το σώμα τους και κατευθύνουν το αίμα στο γυμνό δέρμα γύρω από τα μάτια και τη βάση του ράμφους για να απελευθερώσουν θερμότητα. Αναζητούν επίσης καταφύγιο σε σκιερές σπηλιές λάβας και περνούν πολύ χρόνο στο δροσερό νερό του ρεύματος Humboldt.
Μικρότερο είδος Spheniscus; μαύρο κεφάλι & πλάτη, λευκή κοιλιά με μαύρες ταινίες/κηλίδες. λευκή λωρίδα πίσω από το μάτι? γυμνές ροζ περιοχές του δέρματος (πρόσωπο/βάση ράμφους) για θερμορύθμιση.
Υψος ΒΑΡΟΣ
περίπου. 50 cm / περ. 1.5 – 2.5 κιλά
Αναπαραγωγή
Εποχή αναπαραγωγής: Ευκαιριακή = προσαρμοσμένη στις τοπικές συνθήκες (αν υπάρχει αρκετή τροφή, συχνά δύο φορές το χρόνο) / Συμπλέκτης: 2-1 αυγά / Περίοδος αναπαραγωγής: περ. 2 μέρες / Φωλιάζει σε σπηλιές και σχισμές λάβας.
Το προσδόκιμο ζωής
περίπου. 15 – 20 ετών
Ζωτικού χώρου
Ηφαιστειακές ακτές των νησιών Γκαλαπάγκος. εξαρτάται από τα ψυχρά ωκεάνια ρεύματα (Ρεύμα Humboldt / Ρεύμα Cromwell).
Τρόπος ζωής
ημερήσιος; μη μεταναστευτικό? ασυνήθιστος σε μικρές αποικίες. ξοδεύει πολύ χρόνο στο νερό. αποτελεσματική θερμορύθμιση στο έδαφος.
τροφή
Κυρίως μικρά ψάρια εκτροφής (π.χ. σαρδέλες, κέφαλοι). περιστασιακά καρκινοειδή. Αναζήτηση τροφής κοντά στην ακτή και μάλλον ρηχά.
περιοχή διανομής
Ενδημικό στα νησιά Γκαλαπάγκος. Κύρια διανομή στα νησιά Fernandina και Isabela. επίσης σε Bartolomé, Santiago, Floreana.
Μέγεθος πληθυσμού
Πολύ μικρό και με μεγάλες διακυμάνσεις. Εκτιμάται περίπου 1.200 – 2.000 ενήλικες. σημαντικές πτώσεις λόγω του Ελ Νίνιο.
Κατάσταση προστασίας
IUCN: Απειλούμενος (EN) (από το 2020). Τάση: Πτωτική. Σημαντικές απειλές: Ελ Νίνιο, εισήγαγε αρπακτικά, παρεμπίπτοντα αλιεύματα, ασθένεια.
The Galapagos Penguin: Συναρπαστικά γεγονότα για μοναδικά πουλιά
Οικότοπος και κατανομή του πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος
Ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος () είναι ένα συναρπαστικό παράδειγμα ενδημισμού, καθώς εμφανίζεται αποκλειστικά στο αρχιπέλαγος των Γκαλαπάγκος. Ο βιότοπός του είναι αξιοσημείωτος και χαρακτηρίζεται από την ηφαιστειακή φύση και τα ιδιαίτερα ωκεάνια ρεύματα των νησιών.
Γεωγραφική μοναδικότητα: Είναι ο μόνος πιγκουίνος που ζει μόνιμα στον ισημερινό και μάλιστα διεισδύει τακτικά στο βόρειο ημισφαίριο αναζητώντας τροφή - απόλυτη εξαίρεση.
Εστίαση και ρεύματα στο νησί: Πάνω από το 95% του πληθυσμού συγκεντρώνεται στα δυτικά νησιά Fernandina και Isabela. Αυτό συμβαίνει επειδή το δροσερό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά Ρεύμα Cromwell συναντά το θερμότερο επιφανειακό ρεύμα εδώ, δημιουργώντας πλούσιους ψαρότοπους που είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση.
Ηφαιστειογενής βιότοπος: Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος, αντί να αναπαράγονται σε παραλίες με πάγο ή με άμμο, χρησιμοποιούν τις απόκρημνες ηφαιστειακές ακτές. Κατά συνέπεια, βρίσκουν καταφύγιο σε σωλήνες λάβας, ρωγμές και σπηλιές από τον έντονο ισημερινό ήλιο και ταυτόχρονα από κάποια χερσαία αρπακτικά.
Αναπαραγωγή και αναπαραγωγική συμπεριφορά του πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος
Η συμπεριφορά αναπαραγωγής αυτών των μοναδικών πιγκουίνων είναι ευέλικτη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από απρόβλεπτες περιβαλλοντικές συνθήκες, ιδιαίτερα τη θερμοκρασία του νερού και τη διαθεσιμότητα τροφής.
Ομόλογο ζεύγους: Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος σχηματίζουν μονογαμικά ζεύγη που συχνά μένουν μαζί για πολλούς γόνους και αναγνωρίζουν και δένονται μέσω των κλήσεων και της αμοιβαίας προπόνησης φτερών.
Ευκαιριακόι κτηνοτρόφοι: Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος δεν έχουν σταθερή ετήσια περίοδο αναπαραγωγής όπως οι συγγενείς τους στην Ανταρκτική. Αντίθετα, αναπαράγονται ευκαιριακά, συχνά δύο φορές το χρόνο, όταν δροσερό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό ανεβαίνει στην επιφάνεια λόγω της άνωσης και έτσι υπάρχει επαρκής τροφή. Αυτό συχνά συσχετίζεται με ψυχρότερες φάσεις La Niña.
Φωλιάζει σε σπηλιές λάβας: Γεννούν τα 1-2 αυγά τους προστατευμένα σε σπηλιές ή βαθιές σχισμές στους τραχείς ηφαιστειογενείς βράχους λάβας, συχνά κοντά στην ίσαλο γραμμή. Αυτές οι τοποθεσίες δεν προσφέρουν μόνο προστασία από τη ζέστη, αλλά και κάποια ασφάλεια από κλέφτες αυγών. Οι πιγκουίνοι του Γκαλαπάγκος χρησιμοποιούν την ίδια φωλιά ξανά και ξανά για αρκετά χρόνια.
Γονική μέριμνα: Και οι δύο γονείς επωάζουν τα αυγά για περίπου 38-40 ημέρες και ταΐζουν εκ περιτροπής τους νεοσσούς.
Θνησιμότητα νεοσσών: Επειδή η τροφή είναι συχνά σπάνια, οι γονείς συνήθως πρέπει να επικεντρώνουν τους περιορισμένους πόρους τους στους πιο δυνατούς νέους. Για το λόγο αυτό, συχνά επιβιώνει μόνο ένας νεοσσός ανά γόνο.
Γεγονότα για τους νεοσσούς πιγκουίνους των Γκαλαπάγκος
Η ανατροφή των μικρών θέτει ειδικές προκλήσεις για τους γονείς σε αυτόν τον ασυνήθιστο, ζεστό βιότοπο πιγκουίνων.
Σίτιση: Και οι δύο γονείς κυνηγούν εκ περιτροπής μικρά ψάρια και ταΐζουν τον νεοσσό με προ-χωνεμένη τροφή απευθείας στην ασφαλή τοποθεσία της φωλιάς.
Προστασία από τη ζέστη και το κρύο: Οι νεοεκκολαφθέντες νεοσσοί με το λεπτό τρίχωμα τους όχι μόνο πρέπει να ζεσταθούν από τους γονείς τους, αλλά πάνω από όλα πρέπει επίσης να προστατεύονται και να σκιάζονται από τον δυνατό ήλιο του ισημερινού.
Χωρίς ομαδική φροντίδα: Σε αντίθεση με πολλά άλλα είδη πιγκουίνων, οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος δεν σχηματίζουν μεγάλες ομάδες νεοσσών (φυτώρια). Αντίθετα, τα μικρά παραμένουν στη φωλιά ή κοντά στη φωλιά μέχρι να μπορέσουν να πεταχτούν.
Οδηγημένος: Εκτός από τον κίνδυνο της πείνας εάν υπάρχει έλλειψη τροφής, οι νεοσσοί κινδυνεύουν ιδιαίτερα από εισαγόμενα αρπακτικά όπως γάτες, σκύλοι και αρουραίοι. Αλλά καρακάξες των Γκαλαπάγκος και κουκουβάγιες με κοντά αυτιά κυνηγούν περιστασιακά πιγκουίνους.
Να γίνεις ανεξάρτητος: Μετά από περίπου 60-65 ημέρες, το moult γίνεται σε νεαρό φτέρωμα, μετά το οποίο οι νεαροί πιγκουίνοι βγαίνουν στη θάλασσα ανεξάρτητα για πρώτη φορά για να μάθουν να κυνηγούν.
Διατροφή πιγκουίνων Γκαλαπάγκος και τεχνική κυνηγιού
Ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus) είναι ένας φανταστικός κυνηγός αλλά ένας φτωχός δύτης. Ον, του οποίου η επιβίωση εξαρτάται από τα δροσερά ωκεάνια ρεύματα και του οποίου το σώμα παρουσιάζει απίστευτες προσαρμογές στη ζέστη.
Τροφή: Η κύρια δίαιτα αποτελείται από μικρά ψάρια εκτροφής όπως η σαρδέλα, ο γαύρος και ο κέφαλος, που απαντώνται στις δροσερές περιοχές που φουσκώνουν. Επιπλέον, τρώνε περιστασιακά καρκινοειδή.
Καλοί κυνηγοί: Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος κυνηγούν κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας και σχετικά κοντά στην ακτή. Είναι εξαιρετικοί κολυμβητές και θα οδηγήσουν κοπάδια ψαριών μαζί σε κόλπους ή θα βουτήξουν κάτω από αυτούς και θα οδηγήσουν τα ψάρια στην επιφάνεια για να τα πιάσουν.
Κακοί δύτες: Οι πιγκουίνοι του Γκαλαπάγκος είναι χειρότεροι στις καταδύσεις από τα περισσότερα άλλα είδη πιγκουίνων: αν και μπορούν να βουτήξουν σε βάθη έως και 15 μέτρα, σε αντίθεση με τον βασιλικό πιγκουίνο, ο οποίος καταδύεται τακτικά σε βάθη άνω των 100 μέτρων, αυτό είναι πολύ λίγο. Επιπλέον, μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους μόνο για περίπου 90 δευτερόλεπτα.
Ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος παλεύει με τις ελλείψεις τροφής κατά τη διάρκεια των λεγόμενων εκδηλώσεων El Niño. Λόγω της πείνας και της αποτυχίας αναπαραγωγής, ο πληθυσμός μπορεί στη συνέχεια να καταρρεύσει περισσότερο από τα δύο τρίτα.
Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα της IUCN, ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus) ταξινομείται επί του παρόντος ως «απειλούμενος». Το μικρότερο μέλος της οικογένειας των αφρικανικών πιγκουίνων παλεύει δραματικά για την επιβίωση. Όχι μόνο είναι ένα από τα πιο απειλούμενα είδη πιγκουίνων στον κόσμο, αλλά είναι και το σπανιότερο είδος πιγκουίνου από όλα.
Πόσοι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος έχουν απομείνει;
Με μόνο περίπου 1.200 έως 2.000 ενήλικα ζώα, ο πληθυσμός είναι ανησυχητικά μικρός. Επιπλέον, η τάση του πληθυσμού συνεχίζει να μειώνεται (IUCN 2020). Ειδικά τα γεγονότα του Ελ Νίνιο μπορούν να προκαλέσουν δραματική μείωση του πληθυσμού.
Ποιοι κίνδυνοι απειλούν τον πιγκουίνο των Γκαλαπάγκος;
Κύρια απειλή El Niño (ENSO): Ο μεγαλύτερος μακράν κίνδυνος εγκυμονεί τα ισχυρά γεγονότα Ελ Νίνιο. Η σχετική θέρμανση του θαλασσινού νερού καταστέλλει την άνωση του δροσερού, πλούσιου σε θρεπτικά συστατικά νερού, προκαλώντας την κατάρρευση των αποθεμάτων ψαριών. Αυτό οδηγεί σε μαζική ασιτία και πλήρη αποτυχία αναπαραγωγής για τους πιγκουίνους. Μετά το καταστροφικό Ελ Νίνιο, ο πληθυσμός μπορεί να καταρρεύσει περισσότερο από τα δύο τρίτα. Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να αυξήσει τη συχνότητα και την ένταση των ισχυρών γεγονότων Ελ Νίνιο στο μέλλον, γεγονός που θα επιδεινώσει περαιτέρω την κατάσταση.
Κίνδυνος από εισαγόμενα είδη: Εισαγόμενα είδη όπως γάτες, σκύλοι και αρουραίοι σε ορισμένα νησιά αποτελούν τεράστια απειλή για τα αυγά, τους νεοσσούς και ακόμη και τους ενήλικους πιγκουίνους.
Κίνδυνος από τη γρίπη των πτηνών: Το 2023, η γρίπη των πτηνών εντοπίστηκε για πρώτη φορά στα νησιά Γκαλαπάγκος. Τέτοια νέα παθογόνα θα μπορούσαν να θέσουν σε μαζικό κίνδυνο τον ήδη εξασθενημένο πληθυσμό.
Άλλες απειλές: Θαλάσσια ρύπανση, θάνατος ως παρεμπίπτον αλιεύματος σε δίχτυα, ενόχληση από τουρίστες.
Προστατευτικά μέτρα στο Εθνικό Πάρκο Γκαλαπάγκος: Αυστηρή παρακολούθηση του πληθυσμού των πιγκουίνων, έλεγχος εισαγόμενων ειδών, ρύθμιση της αλιείας και του τουρισμού, έρευνα σε ασθένειες και οικολογία τροφίμων. Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη επιτυχία παραμένει στενά συνδεδεμένη με τις παγκόσμιες κλιματικές συνθήκες.
Περίληψη Γεγονότα Πιγκουίνος & Outlook των Γκαλαπάγκος
Συνοπτικά, το μικρότερο και βορειότερο είδος πιγκουίνου στον κόσμο είναι ένα κρίσιμα απειλούμενο, ενδημικό είδος με αξιοσημείωτες προσαρμογές στη ζωή στον ισημερινό. Ωστόσο, λόγω των επαναλαμβανόμενων γεγονότων Ελ Νίνιο και των ανθρώπινων επιρροών, ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus) απειλείται σοβαρά και η επιβίωσή του εξαρτάται από συνεχή μέτρα διατήρησης και, ειδικότερα, από σταθερά, δροσερά ωκεάνια ρεύματα, τα οποία κινδυνεύουν όλο και περισσότερο λόγω της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής.
Παρακολούθηση πιγκουίνων Γκαλαπάγκος: Ζήστε την εμπειρία πιγκουίνων στον ισημερινό
Η παρατήρηση του μοναδικού πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus) στο φυσικό του περιβάλλον είναι αναμφίβολα το απόλυτο επίκεντρο για κάθε επισκέπτη των Γκαλαπάγκος. Οι μικροί πιγκουίνοι φαίνονται να ξεκουράζονται στους μαύρους βράχους της λάβας ή να κολυμπούν στα γαλαζοπράσινα νερά.
Δεδομένου ότι κινδυνεύουν σοβαρά, ο υπεύθυνος τουρισμός είναι ζωτικής σημασίας: να παρατηρείτε πάντα αυτά τα χαριτωμένα πουλιά από απόσταση. Εάν τα ζώα είναι πολύ περίεργα και έρχονται προς το μέρος σας, μείνετε ήρεμοι και αφήστε τον πιγκουίνο να αποφασίσει πόσο κοντά θέλει να έρθει. Ανεξάρτητα από το πόσο κοντά σας πλησιάζει ένα ζώο, δεν πρέπει ποτέ να προσπαθήσετε να το αγγίξετε.
Το θέαμα ενός πιγκουίνου να λιάζεται στον ισημερινό ήλιο ή να τρέχει επιδέξια στα τροπικά νερά είναι μια αξέχαστη απόδειξη της εκπληκτικής προσαρμοστικότητας της φύσης στα Γκαλαπάγκος.
Φωτογραφία ζώου που δείχνει έναν πιγκουίνο των Γκαλαπάγκος – Spheniscus mendiculus – Punta Espinosa Νήσος Fernandina Εθνικό Πάρκο Γκαλαπάγκος Ισημερινός Γεγονότα και φωτογραφίες από το προφίλ πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος Φωτογραφίες κατά τη διάρκεια κολύμβησης με αναπνευστήρα και καταδύσεων στα Γκαλαπάγκος
Πού μπορείτε να δείτε τους πιγκουίνους των Γκαλαπάγκος;
Φυσικά αποκλειστικά στα Γκαλαπάγκος. Ωστόσο, δεν βρίσκονται σε όλα τα νησιά εκεί: οι καλύτερες πιθανότητες να παρατηρήσετε αυτό το σπάνιο είδος πιγκουίνου είναι στα δυτικά νησιά του αρχιπελάγους Γκαλαπάγκος, καθώς τα δροσερά, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ρεύματα κυριαρχούν εδώ.
Οι πιγκουίνοι των Γκαλαπάγκος εντοπίζονται συνήθως από τη λέμβο των μικρών κρουαζιερόπλοιων ή ενώ κάνουν κολύμβηση με αναπνευστήρα και καταδύσεις κοντά στην ακτή. Ωστόσο, η εξαιρετικά προσεκτική μεταχείριση των πιγκουίνων είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του είδους!
Παρακολούθηση πιγκουίνου από το Magazine.Travel
Ανακαλύψαμε τους πιγκουίνους των Γκαλαπάγκος στα νησιά Γκαλαπάγκος Φερναντίνα, Ισαμπέλα και Μπαρτολομέ. Μπορέσαμε να παρατηρήσουμε πιγκουίνους αρκετές φορές στη στεριά καθώς και μέσα και ακόμη και υποβρύχια (κατά το κυνήγι). Οι φωτογραφίες μας με πιγκουίνους, οι οποίες χρησιμοποιούνται στο Προφίλ Πιγκουίνων των Γκαλαπάγκος και στην Εγκυκλοπαίδεια των Ζώων, τραβήχτηκαν σε αυτές τις περιπτώσεις. Όλες οι φωτογραφίες μας δείχνουν τους πιγκουίνους στην άγρια φύση.
Μπορείς να κολυμπήσεις με πιγκουίνους των Γκαλαπάγκος;
Οι πιγκουίνοι δεν πρέπει να παρενοχλούνται ή να ενοχλούνται σε καμία περίπτωση! Είναι πολύ περίεργοι και μερικές φορές ένας πιγκουίνος θα κολυμπήσει μέχρι σας. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην κινηθείτε, να παρατηρήσετε το ζώο ήρεμα και απλά να απολαύσετε την εγγύτητα. Ένας ιδιαίτερα περίεργος πιγκουίνος δάγκωσε ακόμη και τη φωτογραφική μηχανή μας. Με άλλα λόγια: Ναι, είναι δυνατόν να κολυμπήσετε με τους πιγκουίνους, αλλά μόνο αν το θέλουν.
Τι το ιδιαίτερο έχει ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος;
Ο πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος είναι ξεχωριστός για διάφορους λόγους: Αυτός είναι ο μόνο είδος πιγκουίνου, η οποία εμφανίζεται βόρεια του ισημερινού και στις τροπικές περιοχές. Είναι ο δεύτερος μετά τον μικρό πιγκουίνο το δεύτερο μικρότερο είδος πιγκουίνου του κόσμου. Ιδιωτική γραμμή μοναδικές προσαρμογές προσαρμοσμένα στη ζωή σε θερμά κλίματα, όπως στο να σκιάζουν τα πόδια τους και να ανοίγουν τα φτερά τους για να διαχέουν τη θερμότητα. Σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους πιγκουίνους, αναπαράγεται καιροσκοπικός και όχι εποχιακό, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα τροφίμων. Αυτός είναι ένας άκρως απειλούμενο Τέχνη Αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν τον πιγκουίνο των Γκαλαπάγκος ένα συναρπαστικό και μοναδικό είδος στο ζωικό βασίλειο.
Τυπικές περιοχές κατάλληλες για παρατήρηση πιγκουίνων Γκαλαπάγκος
Νησί Φερναντίνα: Το Punta Espinosa είναι ένα γνωστό hotspot για παρακολούθηση άγριας ζωής, συμπεριλαμβανομένων των πιγκουίνων.
Νησί Ισαμπέλα: Ειδικά στη δυτική ακτή, για παράδειγμα κοντά στο Puerto Villamil, στο Tagus Cove ή τον κόλπο Elizabeth.
Νησί Bartolome: Διάσημος για το Pinnacle Rock. Οι πιγκουίνοι μπορούν συχνά να εντοπιστούν στο νερό ή στη βάση του βράχου.
Νησί Σαντιάγο: Κατά μήκος της ακτής, για παράδειγμα κοντά στο Puerto Egas.
Floreana: Είναι πιθανές περιστασιακές εμφανίσεις πιγκουίνων.
Σημαντικά χαρακτηριστικά για την παρατήρηση πιγκουίνων
Γνώσεις που βοηθούν στην παρατήρηση των πιγκουίνων των Γκαλαπάγκος
Συστηματική: Αφρικανικός πιγκουίνος (Spheniscus) Μέγεθος: περίπου. 50 cm / Βάρος: περίπου. 1.5-2.5 κιλά Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Λευκή ρίγα πίσω από το μάτι, ο μικρότερος πιγκουίνος στον κόσμο Εποχή αναπαραγωγής: ευκαιριακή (αν υπάρχει αρκετή τροφή), συχνά δύο φορές το χρόνο Φαγητό: ιδιαίτερα μικρά ψάρια Συμπεριφορά: ενεργός κατά τη διάρκεια της ημέρας, συχνά σε μικρές ομάδες, εξαιρετικά ευκίνητος στο νερό, χρόνος κατάδυσης μέγ. 1,5 λεπτό, αναζητά σκιά στη στεριά, αναπαράγεται σε σπηλιές λάβας
Συνοπτικά, ο μικρός, ενδημικός πιγκουίνος των Γκαλαπάγκος (Spheniscus mendiculus) μπορεί να παρατηρηθεί καλύτερα στα δυτικά νησιά όπως η Isabela και η Fernandina, καθώς και στο Bartolomé. Η ευκινησία του στο νερό κάνει τις συναντήσεις κατά την κολύμβηση με αναπνευστήρα ή από βάρκες μια συναρπαστική εμπειρία.
Τα κείμενα και οι φωτογραφίες προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Τα πνευματικά δικαιώματα αυτού του άρθρου σε word και image ανήκουν εξ ολοκλήρου στον Περιοδικό.Ταξίδια, με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος. Το περιεχόμενο για έντυπα/διαδικτυακά μέσα παρέχεται κατόπιν αιτήματος.
Πηγή για: Galapagos Penguin Facts
Quellenangabe
BirdLife International (2020). Spheniscus mendiculus. Η Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN 2020: e.T22697825A182617503. [online] Ανακτήθηκε στις 28.03.2025 Μαρτίου XNUMX, από τη διεύθυνση URL: Πηγή IUCN Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών 2020
Boersma, Π.Δ. (1998). Πληθυσμιακές τάσεις του πιγκουίνου των Γκαλαπάγκος. Penguin Conservation, 11(1), 6-8. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο σε: Επιστημονική πηγή Boersma, PD (1998) (Ο σύνδεσμος μπορεί να βρίσκεται πίσω από ένα paywall)
Conservancy Γκαλαπάγκος. Πιγκουίνος Γκαλαπάγκος. Προφίλ ειδών. [online] Ανακτήθηκε στις 28.03.2025 Μαρτίου XNUMX, από τη διεύθυνση URL: Πηγή Galapagos Conservancy/
WWF Youth (08.01.2025) Πιγκουίνος Γκαλαπάγκος (Fantastic Facts). [online] Ανακτήθηκε στις 10.04.2025, από τη διεύθυνση URL: https://www.wwf-jugend.de/news/2345397
Vargas, F.H., et al. (2007). Βιολογικές επιδράσεις του Ελ Νίνιο στον πιγκουίνο των Γκαλαπάγκος. Biological Conservation, 136(4), 493-505. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο σε: Επιστημονική πηγή Vargas, FH, et al. (2007) (Ο σύνδεσμος μπορεί να βρίσκεται πίσω από ένα paywall)
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies: Μπορείτε φυσικά να διαγράψετε αυτά τα cookies και να απενεργοποιήσετε τη λειτουργία ανά πάσα στιγμή. Χρησιμοποιούμε cookies για να μπορούμε να σας παρουσιάζουμε τα περιεχόμενα της αρχικής σελίδας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να μπορούμε να προσφέρουμε λειτουργίες για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και για να μπορούμε να αναλύουμε την πρόσβαση στον ιστότοπό μας. Κατ' αρχήν, οι πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του ιστότοπού μας μπορούν να μεταβιβαστούν στους συνεργάτες μας για μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ανάλυση. Οι συνεργάτες μας ενδέχεται να συνδυάσουν αυτές τις πληροφορίες με άλλα δεδομένα που τους έχετε θέσει στη διάθεσή τους ή που έχουν συλλέξει ως μέρος της χρήσης των υπηρεσιών από εσάς.συμφωνώΠερισσότερες πληροφορίες
Εποχή αναπαραγωγής: ευκαιριακή (αν υπάρχει αρκετή τροφή), συχνά δύο φορές το χρόνο
Συμπεριφορά: ενεργός κατά τη διάρκεια της ημέρας, συχνά σε μικρές ομάδες, εξαιρετικά ευκίνητος στο νερό, χρόνος κατάδυσης μέγ. 1,5 λεπτό, αναζητά σκιά στη στεριά, αναπαράγεται σε σπηλιές λάβας
